Transmongolië Express

"Kedeng Kedeng, Kedeng Kedeng, Kedeng Kedeng, Kedeng Kedeng Oe Oe. De trein raast alsmaar verder van station naar station. Ik kom op plaatsen waar ik nooit ben geweest." 

Op zondag 26 augustus 2018 zijn we in Moskou op de trein gestapt voor het eerste vierdaagse traject van de Transmongolië Express naar Irkutsk, Rusland. Op de treintickets staat in welke wagon je moet instappen en wat je zit/slaapplaats is. We waren heel erg nieuwsgierig met wie we de coupé zouden moeten delen. Toen we echter bij onze plaatsen aankwamen, zaten er al zes Russen. De provodnik (vrouwelijke hostess die verantwoordelijk is voor één wagon) heeft hier streng opgetreden en men heeft plaats voor ons gemaakt. Uiteindelijk deelden we de coupé met twee, voor elkaar onbekende, Russische mannen die helaas geen Engels spraken. 

Eén coupé is ongeveer 2,5x2mtr met twee stapelbedden wat een totale ruimte biedt voor vier personen. In het midden is een klein tafeltje, er is wat opbergruimte en de lakens worden letterlijk en figuurlijk uitgedeeld door de provodnik. Op de gang kun je uit een boiler onbeperkt warm water tappen en er zijn twee niet al te schone toiletten per wagon aanwezig. 

Op de gang hangt een schema waarop staat wanneer, waar en hoe lang de trein op een bepaald station stopt. Tot nu toe zijn we door vijf verschillende tijdzones gereden. Op dit moment is het zes uur later dan in Nederland, vijf uur later dan in Moskou. Het tijdsverschil maakte het lastig voor ons om het schema te begrijpen; uiteindelijk hebben we dit kunnen ontcijferen. Het belangrijkste voor ons was om te weten hoe lang de trein op een station stopte zodat we konden bepalen of het de moeite was om uit te stappen om even de benen te strekken. De stoptijd varieerde van 2 tot  50 minuten. Bij elke stop stappen er uiteraard mensen in en uit; dit zorgde in onze tweede nacht voor een bijzondere situatie. Terwijl we op bed lagen stapte er een coupégenoot uit en nog geen halve minuut later kwam er een vrouw binnen die op het (nog warme) bed ging liggen en nog voordat het licht werd stapte ook deze mevrouw uit en binnen enkele seconden werd het bed weer gevuld door een volgende persoon. 

We hebben onze dagen gevuld met naar buiten kijken (vooral bossen en uitgestrekt graslandschap), lezen, slapen, stinken, het nuttigen van ons zeer uitgebreide proviantpakket, Yahtzee, Netflix en af en toe de benen strekken op het station. 

Vooral Marielle vond het in het begin moeilijk om op zo'n kleine oppervlakte te leven zonder privacy en wasgelegenheid. Gelukkig is ons adaptatievermogen groot en hadden we na anderhalve dag onze draai gevonden. Uiteindelijk zijn de vier dagen en nachten voorbij gevlogen. 

Gisterochtend, donderdag 30 augustus, zijn we aangekomen in Irkutsk. Hier zijn we ons aan het opfrissen, de "batterijen" weer aan het opladen en nieuwe proviant en antibacteriële doekjes aan het inslaan voor de treinreis naar Mongolië. Deze keer maar één nacht in de trein. 

Dit eerste traject van de treinreis was absoluut een bijzondere ervaring. We kijken heel erg uit naar Mongolië en ons verblijf in een traditioneel Ger-kamp. 

Liefs Tim en Marielle 

PS: De foto's bij dit reisverhaal kun je vinden in het album "Transmongolië Express".